Dermatolog – specjalista zajmujący się chorobami skóry, włosów i paznokci.
Do najczęstszych problemów, którymi zajmuje się dermatolog należą:
- Trądzik (młodzieńczy, różowaty)
- Choroby alergiczne (atopowe zapalenie skóry, kontaktowe zapalenie skóry)
- Infekcje skóry, włosów i paznokci (bakteryjne, grzybicze i wirusowe)
- Zmiany wywołane długotrwałym działaniem słońca (rogowacenie słoneczne, przebarwienia, plamy starcze)
- Wypadanie włosów
- Łuszczyca
- Diagnostyka zmian skórnych (znamiona, brodawki łojotokowe, włókniaki)
Leczenie dermatologiczne wymaga odpowiedniej diagnostyki. Urządzeniem, którym często posługują się dermatolodzy jest dermatoskop lub jego elektroniczna wersja – videodermatoskop.
Dermatoskopia to całkowicie bezpieczne, nieinwazyjne i bezbolesne badanie, pozwalające oceniać zmiany skórne też pod kątem ich złośliwego rozrostu (raki skóry, czerniak)
Badanie dermatoskopowe wykonuje lekarz dermatolog w swoim gabinecie przy użyciu dermatoskopu.
Dermatoskop to rodzaj mikroskopu, który przyłożony do skóry pozwala na dokładne obejrzenie zmian pod dziesięciokrotnym powiększeniem.
Czym zajmuje się dermatolog?
Na czym polega zawód dermatologa?
Dermatolog to ogólnie rzecz ujmując lekarz zajmujący się diagnostyką i leczeniem chorób skóry i jej przydatków. Aby zostać dermatologiem należy ukończyć studia na wydziale lekarskim, zaliczyć staż podyplomowy, oraz ukończyć 5-letnią specjalizację z zakresu dermatologii i wenerologii, która jest zakończona egzaminem. Do niedawna, do dermatologa można było dostać się bez skierowania. Obecnie jednak wymagane jest pisemne skierowanie od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej bądź też innego lekarza, który lecząc pacjenta w zakresie swojej specjalizacji, uzna za konieczne by skierować chorego na konsultację dermatologiczną.
Dermatologia jest szeroką specjalizacją obejmującą obszerne spektrum chorób o różnej etiologii oraz stopniu ciężkości i niebezpieczeństwa dla zdrowia i życia, który łączy wspólny mianownik, którym są objawy w zakresie skóry i jej przydatków.
Dermatologia chirurgiczna
Tak jak wśród większości specjalizacji lekarskich, także w obrębie dermatologii można wyodrębnić jej część zabiegową oraz zachowawczą. W dermatologii nie ma miejsca na duże operacje, wymagające długotrwałej hospitalizacji, czy też znieczulenia ogólnego. W tej dziedzinie medycyny mamy do czynienia z drobnymi zabiegami, do przeprowadzenia których w zupełności wystarcza znieczulenie miejscowe.
Procedury te obejmują wszelkiego rodzaju wymrażanie czy przyżeganie różnego rodzaju zmian skórnych, ale także ich chirurgiczne usuwanie. Jest to szczególnie istotne u osób z tendencją do powstawania znamion, oraz u tych, u których zmiany skórne wykazują cechy budzące podejrzenie ich złośliwego charakteru. Jest to istotne z dwóch przyczyn. Pierwszą z nich jest aspekt terapeutyczny, w którym zmiana jest usuwana, przez co pacjent jest wyleczony (na przykład w przypadku raka podstawnokomórkowego skóry) lub też eliminowane jest ryzyko jej zezłośliwienia. Drugim aspektem tego zagadnienia jest rola diagnostyczna, ponieważ podczas takiego zabiegu pobierany jest materiał, który może być oceniony w badaniu histopatologicznym, co z kolei pozwala na stuprocentowe ustalenie precyzyjnej diagnozy.
Dermatologia zachowawcza
Dermatologia zachowawcza stanowi zasadniczą część tej dziedziny medycyny. Zajmuje się nieinwazyjną diagnostyką i leczeniem chorób skóry. Jest to bardzo różnorodna
i heterogenna grupa schorzeń o bardzo różnych przyczynach, skali niebezpieczeństwa, oraz sposobach leczenia.
Choroby infekcyjne:
Pierwszą, bardzo obszerną i heterogenną grupą schorzeń dotyczących skóry i jej przydatków są wszelkiego rodzaju infekcje. Jest to grupa bardzo zróżnicowana ponieważ obejmuje zarówno zakażenia wirusowe, bakteryjne, grzybicze, a także pasożytnicze (zarówno pasożytami wewnętrznymi jak to ma miejsce w przypadku świerzbu, jak i zewnętrznymi w przypadku wszawicy). Również bardzo zróżnicowane są zakresy rozległości i potencjalne zagrożenia wynikające z chorób.
Spotyka się tutaj zupełnie niegroźne brodawki wirusowe, ale również ciężkie zakażenia bakteryjne skóry mogące powodować sepsę i doprowadzić do zgonu pacjenta. Patrząc na to zagadnienie z innej strony, wśród zakażeń skóry można wyodrębnić zarówno pierwotne, wynikające z bezpośredniego zainfekowania skóry, jak i wtórne, powstałe jako powikłanie w wyniku innych schorzeń, bądź też działania leków.
Zmiany na tle alergicznym
W spektrum kompetencji dermatologa wchodzi cała gama schorzeń o charakterze alergicznym. Należą do nich różnego rodzaju wypryski, zmiany rumieniowe, czy też atopowe zapalenie skóry. Są to schorzenia, które również charakteryzują się złożoną etiologią, zróżnicowanym leczeniem i sposobem terapii. Niektóre z nich są krótkotrwałe i bardzo łatwo ustępujące po prostym leczeniu, inne charakteryzują się długotrwałym, często nawrotowym przebiegiem.
Choroby autoimmunologiczne
Również wiele spośród chorób autoimmunologicznych albo bezpośrednio dotyczy skóry, albo jedną z grup ich objawów są objawy skórne. Należą do nich na przykład twardzina układowa, czy też toczeń rumieniowaty układowy. Są to choroby związane z nadmierną reaktywnością układu immunologicznego, który własne tkanki organizmu rozpoznaje jako obce i je atakuje.
Choroby pęcherzowe
Do tej grupy należą przede wszystkim różnego rodzaju pęcherzyce oraz pemfigoid, czyli choroby charakteryzujące się tworzeniem licznych i rozległych pęcherzy z następowym ich pękaniem skutkującym masywnym złuszczaniem się naskórka.
Objawy skórne chorób ogólnoustrojowych
Dermatologia jest specjalizacją, w której kluczowe jest współpracowanie z lekarzami reprezentującymi inne dziedziny medycyny. Wynika to poniekąd stąd, iż wiele chorób ogólnoustrojowych z zakresu innych dziedzin medycyny (chorób wewnętrznych, endokrynologii, czy onkologii) może manifestować się objawami skórnymi. W tych przypadkach zadaniem dermatologa jest wspomaganie leczenia choroby poprzez niwelowanie objawów skórnych.
Dermatologia a seks
Zapewne zastanawiające może być, co kryje się pod tym enigmatycznym tytułem. Otóż pełna nazwa specjalizacji, o której traktuje niniejszy tekst to „Dermatologia i wenerologia”. Znaczy to ni mniej ni więcej niż to, że oprócz opisanych wyżej zagadnień, dermatolog zajmuje się również diagnostyką i leczeniem wszelkich chorób przenoszonych drogą płciową, począwszy od lekkich niegroźnych grzybic narządów płciowych, skończywszy na takich chorobach jak kiła ze wszystkimi możliwymi jej powikłaniami. Choroby przenoszone drogą płciową są bardzo zróżnicowaną grupą i mogą być wywoływane zarówno przez wirusy, bakterie, grzyby jak i pasożyty. Często są niedoceniane, jednak ich konsekwencje mogą być bardzo poważne.